Ειδικό   Δημοτικό   Σχολείο   Ερμούπολης                             Ειδικό   Δημοτικό   Σχολείο   Ερμούπολης                             Ειδικό    Δημοτικό    Σχολείο    Ερμούπολης


Περιεχόμενα:
(πατήστε στους τίτλους)

Αρχική σελίδα

Ποίημα

 Ανακοινώσεις  

Σύρος

Στο σχολείο

Αθλητισμός

Περιβαλλοντική
  εκπαίδευση

  Παιδαγωγικό υλικό 

Βιβλιογαφία

Κινηματογράφος

Προσωπικό

Μας βοήθησαν

Ενδιαφέρουν

Βαθμολογήστε μας

Επικοινωνία

 

Τελευταία ενημέρωση:
30/06/2003

Επιμέλεια:
Ταγαράκης Ιωσήφ
itagarakis@yahoo.com

 

Η θεωρία της ψυχανάλυσης με διαφορετικό τρόπο 

(σελιδα 8 από 8 )

1 2 3 4 5 6 7 8

 

Το Εγώ όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορεί να ανταπο-
κριθεί  στην  υπερβολική  πίεση  και  καραρρέει.
Συνήθως το αποτέλεσμα είναι μια αυτοκτονία.

-Μην ανησυχείτε για τη συγκεκριμένη περίπτωση 
θα κοιμηθεί λίγο και θα είναι μια χαρά.-

Στις  καλύτερες  περιπτώσεις  όπως προηγούμενα 
είπαμε, η  σύγκρουση  που συντελείται μεταξύ της 
συμμαχίας  Υπερεγώ - Ασυνείδητου από τη μια 
και του Εγώ από την άλλη, ορίζεται από την εκδή-
λωση  μιας  παθολογικής κατάστασης, όπως ανεξή-
γητοι πόνοι, τικς (σπασμοί), υστερία κ.τ.λ.

Εύκολα  λοιπόν  μπορούμε  να  αντιληφθούμε  πως
μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η απώθηση στο δωμάτιο
του  Ασυνείδητου,  όλων  αυτών  που δεν πρέπει να
γίνουν.
Ένα  δωμάτιο  που μεταβάλλεται σιγά σιγά σε ωρολο-
γιακή  βόμβα,  έτοιμη  με  την  πρώτη  ευκαιρία  να 
εκραγεί, φυσικά με απρόβλεπτες συνέπειες.

 

 
Κατά  την  άποψή  μου  η  πρωταρχική αιτία
της απώθησης, είναι η ματαίωση  των ορμών,
των  επιθυμιών στην  πρώτη παιδική ηλικία.
Σκεφτείτε  πόσες φορές στερείτε το παιδί σας
από  την ελεύθερη  έκφραση, τον αυθορμητι-
σμό ή κάποιες  εξηγήσεις που θα έπρεπε να
δώσετε  σχετικά  με   κάποιες  απαγορεύσεις 
σας.
Πόσες φορές το αποστομώσατε με τη γνωστή
εξουσιαστική σας έκφραση '' σώπα εσύ, είσαι
μικρός ακόμα''.
Είναι  φυσικό  κάτω  από αυτές τις συνθήκες,
πολλές ορμές και επιθυμίες του παιδιού, να
αναστέλλονται και να απωθούνται στο ασυνεί-
δητο.
Προς  θεού,  δε  λέμε  ό,τι  θέλει  το παιδί να 
πραγματοποιείται.  Απλά να του εξηγήσουμε
το  γιατί  κάτι  δεν  μπορεί  να γίνει, ώστε να 
πάψει να το θεωρεί επιθυμία.

 

 

 

Οι απωθημένες  ορμές  δεν εξελίσσονται, παραμένουν πρωτόγονες
και δεν παύουν ποτέ να επηρεάζουν την συμπεριφορά του ατόμου.
Σαν  παράδειγμα  ας  σκεφτούμε  την  περίπτωση  του παιδιού του
Δημοτικού  που  θηλάζει  το  δάκτυλο, το νέο που χαρακτηρίζουμε
ανώριμο,  τον  έφηβο  που δεν μπορεί να συγκρατήσει τη νύχτα τα
ούρα του.
Τι γίνεται τώρα αν διαπιστώσουμε ότι κάτι δεν πάει καλά;

 

 

Όχι, όχι ο ζουρλομανδύας είναι το τελευταίο
που  μπορούμε  να  κάνουμε.  Μη  βιάζεστε
τόσο.

 

 

 

Για  σκεφτείτε  λίγο.  Όταν  αισθάνεστε  βαριά  την συνείδηση
σας,  που  δεν  είναι βέβαια τίποτε άλλο  παρά  το ασυνείδητο
για  το  οποίο  μιλήσαμε, για κάτι που κάνατε ή είδατε, αισθά-
νεστε ταυτόχρονα την  ανάγκη να εξομολογηθείτε σε κάποιον.
Και αν αυτό γίνει, τότε νιώθετε ξαλαφρωμένοι.
Μερικοί  από  σας  όταν  είσθε  βαριά  άρρωστοι  ή  κοιμάστε,
τότε δηλαδή που η λογοκρισία του  Εγώ  αδρανεί,  εκστομίζε-
τε  διάφορες  κουβέντες  και  ομολογείτε  μυστικά.  Αυτό ως
γνωστόν λέγεται παραλήρημα ή πιο απλά παραμιλητό.
Όλα αυτά  που  συμβαίνουν  είναι μια εκτόνωση, που  επιτρέ-
πουν στο Εγώ να ισχυροποιηθεί και να διατηρηθεί η ψυχική
ισορροπία.
Αυτό  μας  οδηγεί  στο  ασφαλές  συμπέρασμα, πως αν αναλύ-
σουμε  προηγούμενες  καταστάσεις  που έχουμε ζήσει και τις
μεταβιβάσουμε  σε  κάποιον άλλον συζητητή μας, τότε χτυπά-
με το κακό στη ρίζα του.
Η αυτοανάλυση είναι ανεπαρκής γιατί δεν γίνεται μεταβίβαση.
Σε  προχωρημένες  περιπτώσεις  όμως, χρειάζεται ειδικός για-
τρός, ο ψυχαναλυτής.

 

 

 

Γι' αυτό εσείς οι γονείς να προσπαθήσετε  να πλησιάσετε
τόσο  πολύ  τα  παιδιά σας, ώστε  να γίνετε  οι αχθοφόροι
των  προβλημάτων  τους.  Το  πως θα το καταφέρετε, μη
με  ρωτάτε.  Είστε  οι  πλέον ειδικοί και αρμόδιοι σ' αυτό
το πλησίασμα.
Για να συνοψίσουμε κάποια πράγματα. 
Αυτό που επιδιώκουμε είναι πρωταρχικά να ισχυροποιήσουμε
την προσωπικότητα - το Εγώ- δίνοντας πρωτοβουλίες στο παιδί
εμψυχώνοντας το, κάνοντας να αποκτήσει  αυτοπεποίθηση, πα-
ρέχοντας  του  ποικιλόμορφη  μόρφωση, βάζοντάς το με θετικό
τρόπο απέναντι από τα πράγματα της ζωής, δίνοντας του πολλά
ενδιαφέροντα.
Παράλληλα οι κανόνες που αποδέχεται στη ζωή του να μην είναι
ακραίοι και  δογματικοί, ώστε με ευκολία να απορρίπτει πράγμα-
τα που στην πραγματικότητα τα απωθεί στο ασυνείδητό του.
'' Τίποτα  το  ανθρώπινο  δεν μου είναι ξένο'' έλεγε ένας με-
γάλος κοινωνιολόγος (Καρλ Μαρξ).

Δεύτερον, προσπαθούμε να  ελαφρύνουμε  το  ασυνείδητο, μετα-
φέροντας  πάνω  μας  με  την καλοπροαίρετη  συζήτηση,  πολλά 
απωθημένα του παιδιού, έστω και αν εμείς οι ίδιοι χρειαζόμαστε
ψυχανλυτή.
Δίνουμε πάντα να καταλάβουν τα παιδιά πως κάποιες επιθυμίες
τους δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Και  στις περιπτώσεις
που χρησιμοποιούμε κάποια πράγματα '' που  βγήκαν  από τον
παράδεισο'', όπως το ξύλο,  πάντα  φροντίζουμε  να  εξηγήσουμε
γιατί καταφεύγουμε σ' αυτές τις ανορθόδοξες μεθόδους.
Έτσι το παιδί αιτιολογεί και αμβλύνει  τις ανικανοποίητες επιθυ-
μίες του.

 

 

 

 




Τρίτον, προσπαθούμε να αποδυναμώσουμε τοΥπέρ-Εγώ,
ελαττώνοντας τις απαιτήσεις μας απέναντι στο παιδί.
Μη  ξεχνάμε  πως συχνά αυτές είναι δικά μας απωθημένα
που κάποιοι  άλλοι  μας  στέρησαν  ή  δεν  μπορέσαμε  να 
πραγματοποιήσουμε  και δεν ανταποκρίνονται  στις επιδιώ-
ξεις του παιδιού.
Πολλές  φορές  σε συζητήσεις με φίλους, ομολογούμε πως,
το  παιδί  μας  θα  γίνει  γιατρός ή δικηγόρος, γιατί ήταν το
εφηβικό,  δικό  μας  όνειρο,  που  δεν  πραγματοποιήθηκε
ποτέ. Πέφτουμε  από  τα  σύννεφα  και εξοργιζόμαστε  όταν
το παιδί, μας ανακοινώνει ότι πρόκειται να  γίνει κάτι άλλο.

 

 

 

Σ΄ αυτή την περίπτωση για να σας απαντήσω  θα δανειστώ
μερικούς   στίχους  από  τη  ρώσικη  κουλτούρα,  όπου ο 
ποιητής Ρόμπερτ Ροζντέσβενσκι σημειώνει:
'' Εάν υπάρχετε να είστε πρώτοι. Πρώτοι όποιοι
κι αν είστε. Εάν υπάρχετε να είστε οι καλύτεροι''
.

Με  άλλα  λόγια μάθετε στα παιδιά σας, πως ό,τι κάνουν στη
ζωή τους, να  το  κάνουν με επιστημοσύνη, ζήλο  και ενθου-
σιασμό,  επιδιώκοντας  στον τομέα  τους  να  είναι οι καλύτε-
ροι.
Οι καλύτεροι  πάντα  θαυμάζονται,  ξεχωρίζουν,  αμοίβονται
καλύτερα.
Ας σκεφτούμε πως ένας πετυχημένος για παράδειγμα  μου-
σικός, είναι σε πολύ καλύτερη θέση από έναν αποτυχημένο
γιατρό ή δικηγόρο.

 

 

Χμ!   Τι  έγινε  παιδιά;  Σας  βλέπω  λίγο  ανυπόμονους,
βαριεστημένους, κουρασμένους...
Ξέρω  πολύ   καλά  πως  αυτά  τα  πράγματα   κουράζουν
όμως  είναι  απαραίτητα  να  τα  γνωρίζουμε, γιατί  πολλά
από  αυτά  τα  κάνουμε μόνο από διαίσθηση και συνήθως
με αυτοσχεδιασμούς.
Ουφ!!!  Εγώ   πάντως  τα  είπα και ξαλάφρωσα. Ψυχοπλα-
κώθηκα  λιγάκι,  αλλά  τα κατάφερα νομίζω. Επιτέλους τέ-
λειωσα.
 Ίσως  κάποια  στοιχεία  να  σας  χρησιμεύσουν σε κάπου, ίσως σας οδηγήσουν να γνωρίσετε καλύτερα τον εαυτό σας, αλλά  αν πάλι δεν τα βρήκατε ενδιαφέροντα απλά προσπε-
ράστε τα. 
Πιστεύω  όμως,  αν  τα  πάρετε αρκετά σοβαρά, σε κάτι θα
συμβάλλουν  στην  ανατροφή  των  παιδιών σας,  ώστε να γίνουν  άτομα  ανοιχτά  σε  όλες τις καταστάσεις της  ζωής,
διαλλακτικά, αδογμάτιστα, αποδεχόμενα τις ιδιαιτερότητες
του αντιφατικού κόσμου σας.


 

 



Και λέω '' κόσμου σας '' και όχι '' μας '', γιατί δεν ανήκω
σ' αυτόν τον κόσμο, μια και το 1939 απεβίωσα.
Σας  ευχαριστώ  πολύ που  με ανεχτήκατε και ελπίζω να
μην ξανασυναντηθούμε σε κάποιον ψυχίατρο.
Καλή συνέχεια.

 

 

 

 

 

 

(επάνω)