Τι γίνεται τότε με  τόσο  βάρος  και 
τόση   πίεση  που  συσσωρεύονται; 
Κανονικά  το  άτομο  θα μπορούσε
και να τρελαινόταν  ακόμα.
Ευτυχώς  τα  πράγματα   είναι  πιο 
περίπλοκα,  αφού   πίσω  από  την 
πόρτα  υπάρχει  ένας  πανίσχυρος
φρουρός, που  ονομάζεται  Εγώ ή
προσωπικότητα.
Στόχος  του  είναι  η  αυτοσυντήρηση
του ατόμου, η αποθήκευση εμπειριών
στη μνήμη, ο έλεγχος των ενστίκτων,
κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Επίσης  αναβάλει  την   ικανοποίηση
επιθυμιών για να πραγματοποιηθούν
κάτω  από   ευνοϊκότερες  συνθήκες.
'Ενα  είδος  λογοκρισίας   θα  λέγαμε.
Ένας κριτής που κρίνει  τι πρέπει να
γίνει  και  τι  πρέπει  να  απορριφθεί.

Μα...! Τι κάνεις εκεί Εγώ; 
Σε  παρακαλώ  σεβάσου  το κοινό σου. 
Τι ... λάθος; Θέλεις να δούμε μερικά
τατουάζ πάνω στο σώμα σου;

Ουφ...! Αν και λίγο επιδειξίας, ας του κάνουμε
 τη χάρη. 
Η λογοκρισία του Εγώ,όπως βλέπετε δεν είναι 
τίποτα  άλλο  παρά  το  σύνολο  των απόψεων, 
τοποθετήσεων,     αρχών    και     κοινωνικών 
κανόνων που το  άτομο  έχει  αποδεχτεί.  'Ο,τι 
σκέψη,   επιθυμία,  κ.τ.λ.  είναι  αντίθετο  προς
αυτόν τον κώδικα, απωθείται  στο  ασυνείδητο
ως μη αποδεκτό.

Για να δούμε  όμως, τα  πράγματα είναι τόσο
εύκολα όσο φαίνονται; Πολύ φοβάμαι πως όχι.
Ας παρατηρήσουμε την παρακάτω σκηνή.

'Όπως  καταλαβαίνετε υπάρχει μια διαρκής  σύγκρουση
μεταξύ  όλων  αυτών  που  απωθούνται  και  του Εγώ  ή
αλλιώς, όπως είπαμε της προσωπικότητας του ατόμου. 
Μερικές   φορές  αυτή η  σύγκρουση  είναι  τρομερή  και 
προκαλεί έτσι ψυχική ένταση.
Επειδή   η  δυνάμεις   που  συγκρούονται  σε  αυτή   την 
περίπτωση, είναι  ιδιαίτερα ισχυρές, το αποτέλεσμα  είναι
ένας συμβιβασμός  που  εκδηλώνεται με  παθολογικά  ή 
νευρωτικά συμπτώματα.
Με  άλλα  λόγια  το  άγχος  και η  σύγκρουση,  βρίσκουν 
διέξοδο σε ένα σύμπτωμα.